De kijkdoos van Matthieu Lobelle is een huis geworden.
Een beschermd huis. Hét beschermde huis van de "OBSERVATOR".
Hij kijkt van op een hoogte neer op wat zich afspeelt rondom hem.
Ver van alle drukte probeert hij te begrijpen wat er gebeurt.
Hij is kwetsbaar, bezorgd, verafschuwd, verwonderd, verbaasd enz..
Hij leest, kijkt, proeft, voelt, enz. om oplossingen te vinden op zijn vragen.
Hij alleen ziet dat alles snel vooruit gaat, snel voorbij gaat zonder dat er fundamentele veranderingen of oplossingen zijn die de vragen beantwoorden.
Daarom beschermt hij zich in zijn huis.
Zijn huis opgetrokken uit een beschermende laag was. Dat is op zich een omhulsel dat toch zacht en zeer broos blijkt te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten