Wie de kijkdoos van Miche Boydens goed bekijkt, ziet illusie: een oerindruk van jaren. Die is in botsing gekomen met de scherpe kantjes van verbrokkelde realiteit.
De waarnemer voelt steentjes knellen in de eigen schoen: een ontsluierende spanning die de eigen verbeelding voortstuwt.
Door spiegels ziet, het geprojecteerde zelf, dat de mens de natuur naar zijn hand heeft gezet. "Wat een impact!" De biologische rijkdom, is door het oprukkende, virtuele soort, verstoort.
Deze barok-gekleurde-zee-kathedraal is 'net-werk' geworden, waaruit niets meer lijkt op wat het is geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten